Τα Μάρμαρα δεν εκλάπησαν!

Στην εποχή μας, ενώ ήδη κοντεύουμε 200 χρόνια ελεύθεροι από τους Τούρκους, τα φιρμάνια και τα χρυσόβουλα των Σουλτάνων έχουν ακόμα ισχύ και τεράστιες εκτάσεις διεκδικούνται με επιτυχία από λογής λογής επιτήδειους. Ο Έλγιν πήρε τα Μάρμαρα με φιρμάνι του Τούρκου άρχοντα, σε μια χώρα που τότε ανήκε στους Τούρκους. Ουσιαστικά, το φιρμάνι ήταν νομιμότατο. Και βέβαια, αφού τα φιρμάνια 200 και βάλε ετών μιας εκδιωχθείσας εξουσίας έχουν νόμιμη ισχύ στην χώρα μας στην σημερινή εποχή, τότε γιατί να θεωρείται άκυρη μια πράξη εφαρμοσθείσα με νόμιμο φιρμάνι;

Ειλικρινά, αφού κατά το δοκούν τα Τούρκικα φιρμάνια έχουν ισχύ. προτιμώ να μείνουν εκεί τα Μάρμαρα. Έτσι, για να μας θυμίζουν πόσο μικροί Έλληνες, αλλά και ταυτόχρονα πόσο σπουδαίοι Τούρκοι απόγονοι είμαστε.

Υ.Γ.1. Παρεμπιπτόντως, έχετε διανοηθεί ότι αν ποτέ γυρίσουν τα Μάρμαρα, θα μας πρήξουν τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος με τις θριαμβολογίες τους;

Υ.Γ. 2. Το καλύτερο ήταν στα εγκαίνια του Μουσείου: Αναλογιστείτε το οξύμωρο: Η χριστιανική εκκλησία, έκανε αγιασμό στα σύμβολα της ειδωλολατρίας που τόσο αλύπητα κυνήγησε. Ο Ελληνικός πολιτισμός, οι ναοί, οι σχολές, οι πνευματική κληρονομιά των αρχαίων Ελλήνων, καταστράφηκαν, εκδιώχθηκαν, πυρπολήθηκαν. Αγάλματα καταστρέφονταν λόγω της γύμνιας τους ως άσεμνα, ειδωλολάτρες σφάχτηκαν επειδή δεν δέχονταν να εκχριστιανιστούν με το ζόρι, η διδασκαλία της φιλοσοφίας των μαθηματικών απαγορεύτηκε, ενώ ακόμη και σήμερα γνωρίζουμε περισσότερα για την Ιουδαϊκή μυθολογία (η οποία ποτέ δεν μας διδάχθηκε ως μυθολογία αλλά ως Η Αλήθεια) παρά για την Ελληνική μυθολογία (η οποία μας τονίζεται ότι είναι μυθολογία). Φωτο απο: http://www.vasilisp.com/blogs/asimonis

Και αφού κατέστρεψε αυτόν τον πολιτισμό, έρχεται μετά να αγιάσει τα ιερά του μνημεία, να τα εξαγνίσει από κάθε μιαρότητα για να μας τα παραδώσει αγνά. Ρε μήπως έχει καταντήσει αηδία η όλη ιστορία; Μήπως έχουμε χαζέψει εντελώς; Μήπως θα έπρεπε αντί να αγιάσουν τα Μάρμαρα, να τα προσκυνήσουν και να τα φιλήσουν μπας και καθαρίσουν οι ίδιοι τους;



Ο Ελληνικός τρόπος για να πάρουμε τα Μάρμαρα.

Επειδή όλοι σας το έχετε σκεφτεί (κι εγώ επίσης μπήκα στον πειρασμό), τι θα μπορούσε να γίνει αν δεχόμασταν τον δανεισμό των Μαρμάρων από το Βρετανικό Μουσείο, και μετά την άφιξή τους να λέγαμε: «Όχι κύριοι, δεν σας τα επιστρέφουμε, που να χτυπιέστε»! Ένα κείμενο ενός διαδικτυακού φίλου.
«Τι θα έκαναν λοιπόν οι Άγγλοι;
Πόλεμο, όπως στα νησιά Φόκλαντ, ή θα προσέφευγαν στα διεθνή δικαστήρια; Πιθανότατα θα διέκοπταν τις διπλωματικές σχέσεις για ένα διάστημα. Σίγουρα θα άρχιζαν εκστρατεία με απειλές και δυσφήμηση της Ελλάδας. Επίσης θα υποστήριζαν την Τουρκία και τη FΥRΟΜ σε όλα τα διεθνή φόρα. Και πότε μας υποστήριξαν;
Πιθανότατα θα δέσμευαν τους λογαριασμούς των Ελλήνων στις τράπεζες του City. Θα απαγόρευαν τις εξαγωγές Βurberry και Μini Cooper στην Ελλάδα. Και τις εισαγωγές ελληνικού γιαουρτιού και σταφίδας για τις πουτίγκες τους.
Δεν θα επέτρεπαν στους Άγγλους τουρίστες να έρθουν στην Ελλάδα, οπότε θα ερήμωναν ορισμένα μπαρ στη Ρόδο και στην Κρήτη και θα έκλειναν τα εργαστήρια που κάνουν «μπόμπες».
Αλλά θα ησύχαζαν οι περίοικοι... Και άλλα πολλά...
Το ερώτημα αυτό είναι μια καλή άσκηση για τις Σχολές Διπλωματίας.
Αν έχουμε.
Επειδή το σκέφτονται όλοι οι Έλληνες...»

Θάνος Παπαδόπουλος ΤΑ ΝΕΑ .


Γιουρούσι στο ΣΔΟΕ!

Ε, αυτό κι αν ήταν είδηση! Μαθεύτηκε ότι στην Λήμνο ήρθε το ΥΠΕΕ (πρώην ΣΔΟΕ), και καμία 300 έμποροι επετέθησαν στο ξενοδοχείο που διέμεναν οι υπάλληλοι και τους απέκλεισαν από το να συνεχίσουν τους ελέγχους, ξεφουσκώνοντας μέχρι και τα λάστιχα από το αυτοκίνητο της υπηρεσίας!

Οργισμένοι, διαμαρτυρήθηκαν για την έλλειψη ακτοπλοϊκής σύνδεσης και της εγκατάλειψης του νοσοκομείου τους, λέγοντας τους ότι πρώτα θα πρέπει να ενδιαφερθεί το κράτος γι αυτούς και το νησί τους και μετά να έρθει να τους ελέγξει.

Μη σας μπαίνουν ιδέες, δεν έχουμε προβλήματα εμείς εδώ…


Δεν θα μπούνε νέοι φόροι.

Θυμάστε την φράση: «Δεν έχω σχεδιασμό για νέους φόρους» που είπε ο Καραμανλής πριν τις εκλογές ερωτηθείς αν πρόκειται να μπούνε νέοι φόροι; Φαντάζομαι θα σκεφτήκατε ότι ο πρωθυπουργός της χώρας μας μας ξεγέλασε ε; Και όμως, ο – πάντα ειλικρινής – πρωθυπουργός μας είπε την αλήθεια. Απλώς, οι νέοι φόροι μπήκαν χωρίς κανέναν σχεδιασμό....


Ο ρατσισμός και το πισωγύρισμα του πνεύματος

Στο Μπελφαστ της Ιρλανδίας. περισσότεροι από εκατό Ρουμάνοι Ρομά υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, έπειτα από αλλεπάλληλες ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον τους, αναζητώντας καταφύγιο σε κοντινή εκκλησία.

Συμμορίες ρατσιστών, εφοδιασμένοι με πέτρες και μπουκάλια έσπασαν παράθυρα και παραβίασαν τις πόρτες των σπιτιών όπου διέμεναν περίπου 20 οικογένειες Ρουμάνων. Οι Ρουμάνοι μάζεψαν τα λιγοστά υπάρχοντά τους και αναζήτησαν καταφύγιο στην προτεσταντική εκκλησία για να προστατέψουν την ζωή τους και τα υπάρχοντά τους.

Ανθρωπάκια χωρίς μπέσα κι ανδρισμό, τα βάζουν με τους ανίσχυρους μετανάστες, χωρίς να σκεφτούν καν να επιτεθούν σε αυτούς που τους βάζουν μέσα στην χώρα τους είτε είναι δουλέμποροι, είτε είναι εταιρείες ενοικίασης προσωπικού πολλές από τις οποίες έχουν άμεση σχέση με την λαθρομετανάστευση και το δουλεμπόριο. Βέβαια, για επίθεση στους ηθικούς αυτουργούς αυτής της κατάστασης, τους πολιτικούς, ούτε καν τολμάνε να σκεφτούν.



Φίλε Κώστα


Ένας χρόνος πέρασε, δεν ξέρω τελικά αν έχασες ή κέρδισες που έφυγες. Ξέρω όμως ότι παρόλο που υποσχέθηκα στον εαυτό μου να εκτιμήσω και να ζήσω την ζωή μου όμορφα όπως εσύ μας έδειξες, άφησα ανθρώπους μικρούς και λίγους να με αποσπάσουνε από μια ζωή σωστή. Άφησα ανθρώπους βρώμικους στην καρδιά να κλέψουν σκέψεις μου, που αντί να την διαθέσω σε αυτούς, θα μπορούσα να την διαθέσω σε πράγματα όμορφα. Πέρυσι αφιερώνοντάς σου την επόμενη παράγραφο, άτυπα έκανα και μια υπόσχεση στον εαυτό μου, την οποία δεν τήρησα… Σου ξανά αφιερώνω λοιπόν την παράγραφο εκείνη από πέρυσι, ανανεώνοντας και την υπόσχεση προς τον εαυτό μου να ακολουθήσω πιο σωστά τα μαθήματα σου.

«Φίλε Κώστα, θα τα ξαναπούμε, αν και ελπίζω να αργήσουμε λίγο. Μα αν είναι ο χρόνος που μου μένει να είναι μπροστά στην τηλεόραση, ή στην μιζέρια της ίντριγκας, του άγχους και της πίκρας για μία ζωή που δεν συνέβη, τότε, κούρδισε την κιθάρα σου και πες στο μεγάλο αφεντικό να με φωνάξει και μένα για να παίξουμε μαζί, εσύ με την κιθάρα σου και εγώ με το τουμπελέκι μου, αυτό που ποτέ δεν έμαθα…»