Κυριακή 15 Ιουνίου 2008


Ένα πολύ όμορφο γεγονός.

Ενάντια στην προσπάθεια του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. να τσιμεντοποιήσει την έκταση του Ελληνικού που την διεκδικούν τέσσερις δήμοι για να δημιουργήσουν ένα μητροπολιτικό πάρκο, συγκεντρώθηκαν πριν λίγο καιρό χιλιάδες πολίτες και μαθητές από όλη την Αθήνα, με τσάπες φτυάρια και ότι μπορούσαν να κουβαλήσουν. Φύτεψαν 11.000 δέντρα σε δύο μόλις μέρες στέλνοντας παντού το μήνυμα για δημιουργία Πάρκου Υψηλού Πρασίνου στην Αθήνα.

Είναι φανερό πως οι 65+ ψυχές του καλοκαιριού δεν χάθηκαν άδικα, αλλά γυρίζουν πίσω να στοιχειώσουν τα όνειρα όλων αυτών που η μεγάλη τους όρεξη τους κάνει αδίστακτους. Καλή τους ώρα… Άραγε ποιος τους θυμάται μετά από 10 μήνες;

Ο Carl Sagan, ο επιστήμονας που εκλαΐκευσε την επιστήμη και οδήγησε τον απλό άνθρωπο στην γνώση και την αγάπη προς αυτήν, είχε κάποτε πει: «Μια νέα αντίληψη γεννιέται, που βλέπει την Γη σαν μοναδικό οργανισμό, και που αναγνωρίζει ότι ένας οργανισμός που πολεμά με τον εαυτό του, είναι καταδικασμένος».


Δεν θα περά, δεν θα περάσει ο φασισμόοος.

Έτσι έλεγε το τραγούδι της εποχής του Πολυτεχνείου, γεμίζοντας ελπίδες τα πνευμόνια που το τραγουδούσαν.

Και πως πέρασε τελικά; Με ποιόν τρόπο; Λέγοντας μας ότι έχουμε δημοκρατία, καταφέρανε να μας απομονώσουν από την άσκηση των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτήν. Αποφάσεις που έχουν παρθεί από τους πολίτες, εάν δεν αρέσουν στους «αποφασίζουμε και διατάσσουμε», τόσο το χειρότερο για τους πολίτες.

Ήδη, σε όλη την Ευρώπη, το απορριφθέν ευρωσύνταγμα επανέρχεται ολόιδιο, βαφτισμένο αυτή τη φορά «Συνθήκη της Λισσαβόνας». Αυτή τη φορά, μόνο μια χώρα κάνει δημοψήφισμα. Η Ιρλανδία. Σε όλες τις υπόλοιπες, ακόμα και σε αυτές που λογιούνται δημοκρατικές, πέρασε με το έτσι θέλω. Τα δημοψηφίσματα, στα χέρια των πολιτών είναι επικίνδυνα όπλα κατά της εξουσίας, γι’ αυτό και πρέπει να τα στερηθούν οι πολίτες ώστε να μην εμποδίζουν. Αφού δε μετρά που δε μετρά η γνώμη τους, τι να τους ρωτάμε…

Ανάμεσα σε αυτούς τους «δημοκράτες», και ο δικός μας ο Σημίτης, έσπευσε να δηλώσει την αντίθεσή του σε πιθανό δημοψήφισμα για την επικύρωση του συμφώνου της Λισσαβόνας. Αφού επέβαλε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα ουσιαστικά μοιράζοντας χρήμα στην ισχυρή οικονομικά τάξη χωρίς να ασχοληθεί με την γνώμη και τον πόνο του λαού, σκέφτεται να εξάγει τεχνογνωσία έξω.

Όχι, μην του πείτε να φύγει, αν τους τα μάθει κι έξω, κακό για όλους μας είναι! «Κλείστε την πόρτα να μην φύγει, γιατί αν φύγει θα χαθώ» , έλεγε ένα λαϊκό άσμα, το οποίο θα αφιερώσω στον Σημίτη.

Πάντως, τα καλά νέα είναι ότι οι Ιρλανδοί απέρριψαν το μεταμορφωμένο σε συνθήκη ευρωσύνταγμα, το οποίο παραείναι νεοφιλελεύθερο και τοποθετεί και επισήμως πλέον το χρήμα πάνω από τον άνθρωπο.


Χά! Γυρίζει ο τροχός, …… και ο φτωχός!

Χθές έγραψα το παραπάνω άρθρο που αφορά τον Σημίτη, σήμερα μαθαίνω ότι ο Γιωργάκης τον διέγραψε! Χάααα! Και γιατί χαίρομαι, θα ρωτήσετε, υπενθυμίζοντας μου ότι ο Σημίτης ήταν ο καλύτερος πρωθυπουργός της Ελλάδας από την Μεταπολίτευση κατά την άποψη πολλών. Θα συμφωνήσω ότι ήταν ο καλύτερος (κατά πολλούς). Θα διαφωνήσω ταυτόχρονα. Αν ήταν δεξιός πολιτικός, όντως θα ήταν ο πιο πετυχημένος, γιατί εφήρμοσε μια απόλυτα επιτυχημένη δεξιά πολιτική. Από την στιγμή όμως που ήταν ο ηγέτης ενός κεντροαριστερού κόμματος, μπορούμε να πούμε ότι εφήρμοσε μια απόλυτα αποτυχημένη κεντροαριστερή πολιτική!

Πάντως, ο Γιωργάκης διέγραψε τον Σημίτη για ασήμαντη αφορμή. Είναι ολοφάνερο ότι του την φύλαγε, και ότι θέλει να δημιουργήσει κόμμα με πιο ξεκάθαρη πολιτική άποψη.

Θα αποκτήσουμε άραγε αντιπολίτευση; Θα μας δοθεί η ευκαιρία να σατιρίσουμε και λίγο το ΠΑΣΟΚ; Όχι τίποτα άλλο, αλλά το να σατιρίζεις το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια είναι σαν να κλέβεις ερημοκλήσι…


Μέγας πολιτικός

Βρε βρε τον Κυριάκο! Νέος στο κουρμπέτι αλλά ήδη βρέθηκε μπλεγμένος σε σκάνδαλο. Τελικά το είχα αδικήσει το παιδί. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός μεγάλου πολιτικού.

Πάντως, άλλη μια απόδειξη του πόσο γκαντέμης είναι ο πατέρας του είναι η «σύμπτωση» της αποκάλυψης του σκανδάλου με τον σεισμό στην Πελοπόννησο. Σκάει το σκάνδαλο, και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, να και ένας βαρβάτος σεισμός, ίσα ίσα για να ξεχαστεί το θέμα που δυσκόλευε τον υιό…


Και άλλη γκόμενα;

Ο Ελεύθερος Τύπος την Παρασκευή 13 Ιουνίου είχε ένα πικάντικο κείμενο, την επόμενη ραψωδία της Ζαχοπουλειάδας. Τα είχε λέει και με την γυναίκα του οδηγού του. Πως τις κουμάνταρε ο άτιμος; Εδώ εμείς οι κοινοί θνητοί, με μια γυναίκα τα καταφέρνουμε με το ζόρι. Μήπως γι αυτό βούτηξε και όχι για τον περιβόητο εκβιασμό;

Τον νου σας μην έρθει κατά δω, την βάψαμε. Όχι τίποτα άλλο, αλλά ποιος θα σκύψει να πάρει το πεσμένο 20ευρω γνωρίζοντας ότι ο Ζαχό παραμονεύει;

Δεν υπάρχουν σχόλια: