Ξεπούλημα άνευ φόβου.

 Ο κ. Νίκος Χουντής, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ δραστήριος, έκανε ένα αίτημα για να του λυθεί το ερώτημα που απασχολεί πάρα πολλούς Έλληνες: Με ποιο κόστος πωλούνται τα περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού Δημοσίου; Ζήτησε λοιπόν την δημοσιοποίηση τη λίστα τιμών πώλησης της δημόσιας ελληνικής περιουσίας και των δημοσίων επιχειρήσεων, για να πάρει την απάντηση από τον αρμόδιο κοινοτικό Επίτροπο Όλι Ρεν ότι αυτό δεν είναι εφικτό. Φανταστείτε: Ξεπουλιέται ολόκληρη η περιουσία που έφτιαξαν οι γονείς και οι παππούδες μας και δεν έχουμε το δικαίωμα να μάθουμε ούτε για πόσα! Το μόνο που μας μένει είναι να δούμε τους κυβερνώντες με καλάσνικωφ να εισβάλουν νύχτα στα σπίτια μας…

Τούρκικα σήριαλ.

Για άλλη μια φορά ένα από τα άθλια τηλεοπτικά κανάλια προσπαθούν να μας επιβάλουν ένα τούρκικο σήριαλ.
Αλήθεια, γιατί κόπτονται τόσο για αυτό παρά τις αντιδράσεις από μερίδα πολιτών; Αν το καλοσκεφτούμε, αυτό μάλλον μόνο στην Ελλάδα μπορούσε να συμβεί: Να βλέπουμε ωραιοποιημένα σήριαλ με την ζωή του κατακτητή μας. Φαντάζομαι και στην Παλαιστίνη να βλέπουν σήριαλ με την ερωτική ζωή του Μπέν Γκουριόν και του Αριέλ Σαρόν, ενώ στο Ισραήλ το σήριαλ με τον έρωτα του (ωραιοποιημένου) Χίτλερ και την Εύα Μπράουν σίγουρα θα είναι πρώτο στην τηλεθέαση ε; Επίσης, στην Βουλγαρία θα βλέπουν την όμορφη ζωή του Βασίλειο του Βουλγαροκτόνου, ενώ στην Τουρκία Ο βίος του Νικηταρά του Τουρκοφάγου, του Παπαφλέσσα και του Κολοκοτρώνη θα γεμίσει ρίγη συγκίνησης τους αδερφούς Τούρκους.
Α! Και στο Ισραήλ και στην Αυστρία (χώρα καταγωγής του Χίτλερ), όλο και κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι προοδευτικοί θα προτείνουν την ονοματοδοσία ενός δρόμου με το όνομα του Χίτλερ. Μήπως στην χώρα του μέτρου και της συμμετρίας δεν έμεινε τίποτα μετρήσιμο;
Ο Μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης λέει χαρακτηριστικά: «Όλα αυτά που μας σερβίρουν – πέρα από το ιστορικό έκτρωμα - ουδόλως αντικατοπτρίζουν την εικόνα του τουρκικού λαού και της καθημερινότητας που βιώνει, παγιδευμένος ανάμεσα στη φτώχια και το μουσουλμανικό φανατισμό. Πρόκειται για την εικόνα μιας «άλλης» φανταστικής χώρας, αυτής που θέλουν δείξουν στην Ευρώπη για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους. Ας είμαστε σε εγρήγορση, ο εχθρός είναι προ των πυλών αν δεν μπήκε ήδη μέσα».
Υ.Γ. Στους όρους πώλησης των τουρκικών σήριαλ υπάρχει ένας όρος που είναι ο πιο σημαντικός: Να μην γίνεται μεταγλώττιση (όπως γίνεται στα βραζιλιάνικα σήριαλ)… Γιατί γίνεται αυτό; Μα για να ακούμε την τούρκικη γλώσσα και να μαθαίνουμε… …λες και μας ετοιμάζουν…



Η κ.Μέρκελ και ο κ.Σόϊμπλε έχουν πρόβλημα μνήμης

Το άρθρο που ακολουθεί ανήκει στον τέως επίκουρο καθηγητή της περίφημης Εθνικής Σχολής Διοικήσεως Ε.Ν.Α. (κορυφαίου υπερπανεπιστημίου και φυτωρίου ηγετών στη Γαλλία) τον κ. Paul de Backer.
Φαίνεται πως η τύχη του Ευρώ και κατά συνέπεια και της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης (ΕΕ) είναι συνδεδεμένη με την τύχη της Ελλάδας: θα βγεί ή δεν θα βγεί από την ευρωζώνη; Για ορισμένους οικονομολόγους η έξοδος της Ελλάδας δεν θα αποτελούσε παρά μια περιπέτεια, αφού η Ελλάδα δεν αντιπροσωπεύει παρά μόνο το 2% του ΑΕΠ της Ε.Ε. Για άλλους θα εσήμαινε ένα κατακλυσμό ευρωπαϊκών η και παγκοσμίων διαστάσεων. Στους πρώτους συμπεριλαμβάνονται οι φίλοι μας γερμανοί και η καγκελάριός τους ΄Αγκελα Μέρκελ, αυτοί που αποστρέφονται περισσότερο την οικονομική ενίσχυση ενός κράτους σε πτώχευση.
Ε, και τι έγινε; Και η Καλιφόρνια ήταν πρόσφατα σε κατάσταση πτώχευσης. Κανένας δεν σκέφθηκε να την διώξει από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μακριά από μένα η υπεράσπιση της σκανδαλώδους διαχείρισης, του πελατειακού κράτους, του παραλογισμού της φορολογικής ασυλίας των ιερωμένων και των εφοπλιστών, της διαφθορας της «δημοκρατικής» εναλλαγής των φατριών Καραμανλη και Παπανδρέου από την πτώση της δικτατορίας (1974). Αλλά προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι είναι η Γερμανία και η καγκελάριός της αυτοί που αρνούνται στον ελληνικό λαό τα μέσα για να ορθοποδήσει. Ας θυμηθούμε μερικά γεγονότα.
Ο τρεπεζίτης Hermann Josef Abs απέσπασε από τους Συμμάχους το 1951 μιαν εκπτωση του γερμανικού χρέους κατά 51% και χρονοδιάγραμμα εξόφλησης του υπολοίπου με διάρκεια τριάντα χρόνων. Αυτός ο τεράστιος σάκκος οξυγόνου επέτρεψε την απογείωση της δυτικογερμανικής οικονομίας.
Η τελευταία παρτίδα του γερμανικού χρέους αποπληρώθηκε το 1980 –με την εξαίρεση του χρέους των επανορθώσεων στην Ελλάδα, το οποίο ο (Γερμανός) ευρωβουλευτής των πρασίνων Daniel Cohn-Bendit υπολόγισε σε περισσότερα των 80 δις. ευρώ, περιλαμβανομένων των τόκων. ΄Ηταν απλή ξεχασιά;
Αυτό που είναι τουλάχιστον εκπληκτικό είναι ότι η Γερμανία, που εξασφάλισε προνομιακούς όρους για την εξόφληση του χρέους της, θεωρεί, κατά τον υπουργό της των Οικονομικών, Wolfgang Shauble, ότι να δοθεί στην Ελλάδα προθεσμία μεγαλύτερη της διετίας «δεν θα έλυνε το πρόβλημα».
Μετά την πτώση του Τείχους ( του Βερολίνου) το 1989 και την επανένωση της Γερμανίας το 1990 , ο Καγκελάριος Helmut Κohl εκήρυξε την ισοτιμία του deutschemark με το ανατολικό Μάρκο. Ο Αμερικανός οικονομολόγος
Jeremy Rifkin υπολόγισε τότε ότι η πραγματική σχέση του δυτικού προς το ανατολικό Μάρκο ήταν 1 προς 400. Τι θαυμάσια ευκαιρία για σπέκουλα σε βάρος του deutschemark! Αλλά οι ευρωπαϊκές τράπεζες έρριξαν όλο το βάρος τους ώστε οι κερδοσκόποι να μην ορμήσουν στην ευκαιρία. Και το γερμανικό μάρκο διέφυγε τον κίνδυνο. Αυτό λεγόταν ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.
Τέλος, η διαφθορά στην Ελλάδα υπήρξε και αναμφίβολα υπάρχει ακόμη. Οι δύο εξέχουσας περιπτώσεις είναι οι αναθέσεις των συμβάσεων της τηλεφωνίας και των ελληνικών υποβρυχίων. Πρόκειται για μίζες που ξεπερνούν τα 20 εκατομμύρια ευρώ και που επιβάρυναν την τιμή πώλησης στην Ελλάδα, δηλαδή πληρώθηκαν από τον έλληνα φορολογούμενο. Οι ευδαίμονες επιτυχόντες σ’ αυτούς τους δύο μειοδοτικούς διαγωνισμούς είναι γερμανικές πολυεθνικές.
Χωρίς να επιστρέψουμε στις φρικαλεότητες του ναζιστικού παρελθόντος της Γερμανίας, καλό θα ήταν να θυμίσουμε στην κ.Μέρκελ και τον κ.Σόϊμπλε ότι η χώρα τους επί δυό γενεές επωφελήθηκε της Ε.Ε. και ότι η εξαφάνιση του ευρώ θα κατέστρεφε την ανθούσα οικονομία τους: Τα 60% των εξαγωγών τους κατευθύνονται στην ευρωζώνη. Με κίνδυνο να σοκάρουμε ορισμένους από τους γερμανούς φίλους μας, τείνουμε να πιστέψουμε ότι ο καλός γιατρός Αλζχάϊμερ δεν είχε παρά να κοιτάξει γύρω του για να επισημάνει τα συμπτώματα της ασθένειας που φέρει το όνομά του.
Paul de Backer



Η απόβαση στην Ύδρα. 

Έπεσε πολύ γέλιο με το επεισόδιο στην Ύδρα με τον ταβερνιάρη που δεν έκοβε αποδείξεις, πήγαν να τον βάλουν μέσα αυτόφωρο και ξεσηκώθηκε το μισό νησί για να λιντσάρει τους υπαλλήλους του ΣΔΟΕ. Και τα ΜΜΕ το παρουσίασαν ως το Μέγα Έγκλημα.
Σαφώς και πρέπει να εφαρμοστεί η νομιμότητα αλλά ας σκεφθούμε και αυτό:
Στην Ύδρα δεν κόπηκαν καμία εικοσαριά μερίδες και έχασε το κράτος κάνα 40 ευρώ ΦΠΑ. Εκείνο το κλεμμένο ΦΠΑ θα ανακυκλωνόταν στην τοπική αγορά.
Ένας άλλος κλέφτης ΦΠΑ, για τον οποίο δεν μιλάει κανένα κανάλι, είναι η εταιρεία Hoechtief που διαχειρίζεται το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος των Αθηνών. Η εταιρεία χρωστάει πάνω από μισό δισεκατομμύριο ευρώ (!) αφού με τσαμπουκά αποικιοκράτη δεν αποδίδει ΦΠΑ! Το ακόμα καλύτερο; Αυτό το ΦΠΑ που η εταιρεία κλέβει από το κράτος, σαφώς και δεν κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά…
Άσε που οι χρεώσεις στο αεροδρόμιο είναι οι πιο ακριβές στον κόσμο, με αποτέλεσμα η εταιρεία να ζημιώνει την χώρα λόγω λιγότερων αεροπορικών αφίξεων…