Αλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς;

Δεν ξέρω αν ο ανασχηματισμός πρόκειται να αλλάξει τίποτα ή αν έγινε μόνο για λόγους επικοινωνιακούς. Το γεγονός όμως ότι δεν θα ξαναδώ για καιρό την μούρη του πιο αποτυχημένου υπουργού οικονομικών (θυμηθείτε την ανεκδιήγητη απογραφή του, πράξη που κατατάχθηκε μέσα στις 100 μεγαλύτερες οικονομικές γκάφες της χρονιάς σε ολόκληρο τον κόσμο από το Financial Times, το εγκυρότερο οικονομικό έντυπο παγκοσμίως), μου είναι αρκετό για να χαρακτηρίσω τον ανασχηματισμό του Κωστάκη πετυχημένο. Ο Γιωργάκης μπορεί να λέει την - ομολογουμένως εύστοχη παρατήρηση - ότι μπορεί δηλαδή το καράβι να άλλαξε κωπηλάτες αλλά ο καπετάνιος συμβουλεύεται την ίδια χαλασμένη πυξίδα, παραβλέπει όμως ότι έφυγε από το καράβι ένα τρωκτικό που έτρωγε το σκαρί του.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, βάσει λογικής δεν περιμένω να αλλάξει τίποτα. Ψυχολογικά όμως θα αλλάξουν πολλά. Θα μπορώ να ξαναδώ ειδήσεις! Θα μπορώ να ξαναφάω μπροστά στην τηλεόραση!



ΔΕΗ. Όπως: Δεν Έχουμε Ηθική

Θυμάστε εκείνη την ιστορία που η Δ(εν)Ε(χουμε)Η(θική) βρέθηκε κατηγορούμενη για μερικές από τις μονάδες της, τις οποίες είχε υποχρέωση να τις αναβαθμίσει για περιβαλλοντικούς λόγους αλλά ποτέ δεν το έκανε; Τότε υπήρξε ο κίνδυνος η ΔΕΗ να μην πάρει τις απαιτούμενες άδειες αφού κάποιες μονάδες της δεν πληρούσαν τους ήδη χαλαρούς περιβαλλοντικούς όρους. Τι κάνει τότε το Υπ. Ανάπτυξης; Κάνει μια ρύθμιση ώστε να μπορεί η ΔΕΗ να πάρει μια άδεια για όλες τις μονάδες τις ανεξαιρέτως, καταργώντας με αυτόν τον τρόπο τον περιβαλλοντικό έλεγχο για κάθε μονάδα. Με αυτό το κόλπο, μια μονάδα της ΔΕΗ που δεν έχει μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και/ή δεν πληροί τους υποχρεωτικούς περιβαλλοντικούς όρους θα μπορεί να λειτουργήσει κανονικότατα, μια και θα έχει εξασφαλίσει μια γενική άδεια λειτουργίας. Υπόψιν ότι η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων είναι υποχρεωτική και για την μικρότερη βιοτεχνία.
Αντιδράσεις; Μόνο μερικοί ρομαντικοί εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων. Στην πρίζα της Ελλάδος, ποιος νοιάζεται για τους ιθαγενείς της; Εκεί κάτω στο ΥπΑνάπτυξης (καθόλου τυχαίος ο συνειρμός που μου δημιουργείται), ξέρουν ότι όταν αποφασίσουν να δώσουν γυαλιστερές χάντρες για χρυσάφι στους ιθαγενείς της ενεργοπάροχου περιοχής μας, αυτοί θα τις δεχτούν, ενίοτε με χαρά. Όταν αποφασίζουν να φανούν και λίγο γενναιόδωροι, τότε αντί για χάντρες μας δωρίζουν αντιασφυξιογόνες μάσκες, μπουκάλες με οξυγόνο και αντίσκηνα για τα ανταλλάξιμα. Και μεις χαιρόμαστε…


Διαίρει και βασίλευε

Γιατί άραγε πυροβόλησαν το κακόμοιρο το 20χρονο παλικάρι μέσα από χώρο που είναι πανεπιστημιακό άσυλο;
Γιατί άραγε όταν υπάρχουν τόσοι ένοχοι εκεί έξω, την πλήρωσε τελικά ένας αθώος;
Γιατί άραγε ενώ υπάρχουν τόσοι συνάδελφοι του που είναι βουτηγμένοι μέσα στον βούρκο, διεφθαρμένοι, βασανιστές, αδίστακτοι μα λάθρα αθωωμένοι φονιάδες, πυροβολήθηκε ένα παλικάρι που ούτε καν πρόλαβε να γνωρίσει την σαπίλα που υπάρχει στο επάγγελμα που διάλεξε, όντας μόνο δυο περίπου μήνες στο αστυνομικό σώμα;
Γιατί άραγε επιλέχθηκε ένας όχι και τόσο εύκολος στόχος όταν υπάρχουν ακόμα πιο εύκολοι στόχοι;
Γιατί άραγε ο προϋπολογισμός της αστυνομίας παρουσιάζεται αυξημένος κατά 11% στα έξοδα αγοράς οπλισμού;
Γιατί άραγε η ιστορία αυτή μου θυμίζει την τρομοκρατία της δεκαετίας του 70, η οποία ήταν δημιούργημα του εκάστοτε κράτους και μόνο σκοπό είχε την εξυπηρέτηση δικών του σκοτεινών σχεδίων;



Όταν το να είσαι Εβραίος καταντά βρισιά.

Επί δεκαετίες δεν ξεχνάνε οι απανταχού Εβραίοι (αλλά και όσοι εχέφρονες πιστεύουν ότι ένα έγκλημα σαν κι αυτό που έγινε πριν από 65 περίπου χρόνια δεν πρέπει να επαναληφθεί), να μας υπενθυμίζουν τι τους έκαναν οι Ναζί στα κολαστήρια του Άουσβιτς, του Νταχάου και αλλού. Το πάθος τους να μας υπενθυμίζουν τα πάθη τους φτάνει σε σημείο να φυλακίζονται με αντισυνταγματικούς νόμους άνθρωποι που είχαν την βλακεία να αμφισβητήσουν ότι το ολοκαύτωμα των Εβραίων συνέβη.

Πως όμως καταφέρανε οι απόγονοι όλων αυτών που υπέφεραν τα πάνδεινα από την ναζιστική θηριωδία να ξεχάσουν το παρελθόν τους; Πως καταντήσανε έτσι ώστε η γενοκτονία των Παλαιστινίων να τους φαίνεται σωστή και επιβεβλημένη; Εδώ και δεκαετίες το Ισραήλ, με τις απίστευτα απάνθρωπες πράξεις του, μοιάζει όλο και περισσότερο με τους Ναζί. Και εξολοθρεύουν έναν ολόκληρο λαό χωρίς να λυπούνται ούτε καν τα παιδάκια, τον εξωθούν σε δικαιολογημένες πράξεις αντίστασης, ώστε μετά να δικαιολογούνται ότι έτσι πατάσσουν την τρομοκρατία, εξοντώνοντας τους ακόμα περισσότερο. Και δυστυχώς έτσι μας συνηθίζουνε στην πράξη της γενοκτονίας. Και το χειρότερο είναι ότι μεγαλώνει το μίσος ολόκληρου του κόσμου προς τους Εβραίους, τόσο ώστε πολλοί να θεωρούν ότι ο Χίτλερ είχε απόλυτο δίκιο που θέλησε να τους εξοντώσει. Δυστυχώς υπάρχουν δηλαδή, πολλοί ανάμεσά μας, που λόγω της αγανάκτησής τους για τις πράξεις των Ισραηλινών, θεωρούν ότι το ολοκαύτωμα των Εβραίων έμεινε ημιτελές. Και εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη τραγωδία… Και γι’ αυτήν την τραγωδία φταίνε οι ίδιοι…



Θόδωρος Πάγκαλος εν υαλοπωλείω:

Απολαύστε σφυροκόπημα: «Έχω διδαχθεί απ’ όταν ήμουν πολύ νέος να μην κλέβω και να μη δέχομαι τα προϊόντα κλοπής. Γι αυτό δεν είναι δυνατόν να δεχθώ αυτό το δώρο και πρέπει να σας το επιστρέψω»! Με αυτά τα φαρμακερά λόγια, ο Θ. Πάγκαλος επέστρεψε τρία μπουκάλια κρασί που του είχε στείλει ως δώρο εορτών ο πρεσβευτής του Ισραήλ, Αλί Γιάχια. Και συνεχίζει ασταμάτητος στην επιστολή του προς τον πρέσβη του Ισραήλ:«Δυστυχώς παρατήρησα ότι το κρασί που στείλατε έχει παραχθεί στα Υψώματα του Γκολάν. Όπως γνωρίζετε, η χώρα σας κατέχει παρανόμως τα Υψώματα του Γκολάν, τα οποία ανήκουν στη Συρία σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο αλλά και με πολυάριθμες αποφάσεις της Διεθνούς Κοινότητας». Και τον αποτελειώνει λέγοντας: «Ελπίζω επίσης ότι η κυβέρνησή σας θα σταματήσει να εξασκεί πολιτική συλλογικής τιμωρίας, η οποία εφαρμόστηκε σε μαζική κλίμακα από τον Χίτλερ και τις στρατιές του. Πράξεις όπως αυτές που συμβαίνουν τούτες τις μέρες από τους Ισραηλινούς στρατιωτικούς στη Γάζα μας θυμίζουν ολοκαυτώματα όπως εκείνα των Καλαβρύτων, του Δοξάτου ή του Διστόμου και οπωσδήποτε εκείνο του γκέτο της Βαρσοβίας».