«Ποιον θα πιστέψετε;»

«Ποιον θα πιστέψετε; Έναν από τους χειρότερους κατά συρροή δολοφόνους στην ιστορία ή την αμερικανική κυβέρνηση;» Τάδε έφη Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, όταν πληροφορήθηκε ότι ο Ράντοβαν Κάρατζιτς τον κατηγόρησε πως το 1996 του πρότεινε ασυλία αν αποχωρούσε από την πολιτική και όταν εκείνος αρνήθηκε, ο τότε ειδικός διαπραγματευτής κος Χόλμπρουκ εξέδωσε «συμβόλαιο ρευστοποίησής» του, δηλαδή θανάτωσής του.
Τόσο αντιφατική ερώτηση δεν περίμενα να ακούσω. Ένας από τους χειρότερους κατά συρροή δολοφόνος δεν είναι η αμερικανική κυβέρνηση;



Όττω τις έρραται, δηλαδή ότι γουστάρει ο καθένας, όπως λέει ο φίλος μου ο Θόδωρος. Μια απάντηση σε δημοσίευμά του την 1η Αυγούστου στο Περισκόπιο.

Εγώ για παράδειγμα ρε συ Θόδωρε, γουστάρω όπως λες κι εσύ, να λέω ότι είμαι Μακεδόνας και Πελοποννήσιος επειδή οι γονείς μου είναι από Μακεδονία και Πελοπόννησο. Ήδη, δυσκολεύομαι να το κάνω γιατί οι γείτονες αποφάσισαν ότι και αυτοί είναι Μακεδόνες. Δεν θα ασχοληθώ με το να αποδείξω ότι οι γείτονες μας είναι ή όχι Μακεδόνες, απλά θα παραθέσω μερικά επιχειρήματα που μου έρχονται στο μυαλό.
Όσον αφορά τη Μακεδονική μειονότητα, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Σαφώς και υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν εαυτούς Μακεδόνες όπως επίσης κάποιοι που θεωρούν εαυτούς Βούλγαρους. Είναι μειονότητα; Προσωπικά δεν το αποκλείω, αλλά υπάρχουν συγκεκριμένοι κανονισμοί για την στοιχειοθέτηση μειονότητας. Πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός. Δεν μπορεί να θεωρηθεί μειονότητα αν για παράδειγμα έχουμε 100 άτομα που έχουν ένα συγκεκριμένο πιστεύω. Υπάρχει ικανός αριθμός για να θεωρηθούν οι διαφορετικοί συμπολίτες μας μειονότητα; Μπορεί ναι μπορεί όχι. Πάντως, αν το 5,7% που λάμβανε το Ουράνιο Τόξο αντικατοπτρίζει και την πραγματικότητα, τότε αυτοί που νιώθουν ως μειονοτικοί μαζί με τις οικογένειές τους στον νομό μας είναι λιγότεροι από 2.000 άτομα. Και το γεγονός ότι το Ουράνιο Τόξο παίρνει λιγότερους ψήφους απ’ ότι την προηγούμενη δεκαετία, δείχνει ότι οι συμπολίτες μας που νιώθουν μη Έλληνες Μακεδόνες διαφωνούν κάθετα με το Ουράνιο Τόξο που έχει συμπλεύσει με την πολιτική των γειτόνων μας. Με λίγα λόγια, η τεράστια πλειοψηφία όσων νιώθουν μη Έλληνες Μακεδόνες, θεωρούν ότι οι γείτονές μας δεν είναι καθόλου Μακεδόνες. Δηλαδή φίλε Θόδωρε, οι γείτονές μας, κλέβουν και από άλλους το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες.
Για τον όρο «Σκοπιανός» που χρησιμοποιούμε, έχεις δίκιο, είναι λανθασμένος. Εγώ με τίποτα δεν θα ήθελα να με φωνάζουν Αθηναίο! Είναι ένδειξη εμπλοκής. Όπως ο Τζίμης Πανούσης που μετά την απαγόρευση από το δικαστήριο ακόμα και της αναφοράς του ονόματος Νταλάρας, αυτός άρχισε να τον αποκαλεί «Ακατονόμαστο». Πάντως, όλοι μας καταλαβαίνουμε από την εκφορά των λέξεων «Σκοπιανός» και «Ακατονόμαστος», έτσι δεν είναι;
Επίσης, η αναφορά «Μακεδονόφωνη μειονότητα», είναι εντελώς απαράδεκτη φίλε Θοδωρε. Δηλαδή, τόσος κόσμος που είναι δίγλωσσος είναι μειονοτικός πληθυσμός; Δηλαδή οι Πόντιοι και οι Κρητικοί είναι μειονοτικός πληθυσμός; Σαφώς και όχι. Εξάλλου, έχουμε πολλούς Μακεδονομάχους οι οποίοι δεν ήξεραν καν τα ελληνικά, και όμως πολέμησαν υπέρ της Ελλάδας. Σλαβόφωνος πληθυσμός ναι, σαφώς υπάρχει και υπήρξε μεγαλύτερος. Και σαφώς κυνηγήθηκε από τους ανόητους που δεν μπόρεσαν τότε να καταλάβουν ότι Σλαβόφωνος δεν σημαίνει και Σλαβόψυχος, και εντέλει, δεν αποτελεί κίνδυνο για την Ελλάδα. Η ομιλία μιας γλώσσας δεν δείχνει και το εθνικό πιστεύω κάποιου. Στην αντίθετη περίπτωση, εγώ εκτός από Έλληνας, είμαι κατά πολύ Άγγλος αφού τα μιλάω τόσο καλά ώστε να έχω άδεια διδασκαλίας της γλώσσας, ενώ έχω και λίγο ρίζες από Ιταλία, Γερμανία και Βουλγαρία μόνο και μόνο επειδή γνωρίζω λίγο ή πολύ αυτές τις γλώσσες.
Άλλο σημείο που θα διαφωνήσω κάθετα είναι το συλλαλητήριο που έγινε πριν 16 χρόνια. Όχι δεν ήταν ξεφτίλισμα, αντιθέτως ήταν μια ξεκάθαρη δήλωση ότι ο πληθυσμός της Βόρειας Ελλάδας θεωρεί εαυτόν και νιώθει Έλληνας. Στην διπλωματία, το συλλαλητήριο του ενός εκατομμυρίου στην Θεσσαλονίκη είναι ένα πολύτιμο εργαλείο που έχει χρησιμοποιηθεί και θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται όταν θα βρεθούν κάποιοι να αμφισβητήσουν αργότερα την ελληνικότητα της περιοχής. Αντιθέτως, ανοησία ήταν η συγκέντρωση των ανεγκέφαλων Χρυσαυγιτών στα σύνορα προ λίγων ημερών και σε αυτό συμφωνούμε.
Τώρα θα πουν ορισμένοι, «εμένα δεν με νοιάζει αυτό περί ελληνικότητας γιατί πιστεύω στον διεθνισμό». Είναι προφανές ότι οι γείτονές μας δεν έχουν την ίδια άποψη περί διεθνισμού, αντιθέτως είναι απίστευτα εθνικιστές. Δεν αποκλείεται η περιοχή μας να πλημμυρίσει στο αίμα μελλοντικά. Φαντάζομαι έχεις δει την φωτογραφία που ο Γκρούεφσκι σε ένα εθνικιστικό παραλήρημα καταθέτει στεφάνι και από πάνω του υπάρχει κολλημένη η αφίσα με ολόκληρη την Μακεδονία μέχρι και την Χαλκιδική προσαρτημένες στην δική του χώρα. Όπως επίσης φαντάζομαι θα έχεις υπόψη ότι ακόμα και στο σύνταγμά τους μιλούσανε για απελευθέρωση εδαφών που είναι κατειλημμένες από άλλες χώρες.
Έχω συζητήσει με αρκετούς που έχουν παρόμοιες απόψεις, όπου φάνηκε καθαρά ότι υιοθέτησαν αυτές τις απόψεις για να πείσουν ότι είναι αντικειμενικοί σε σημείο που είναι ικανοί να διακρίνουν τα λάθη της πατρίδας τους. Ταυτόχρονα όμως, φοβούμενοι μήπως σε κάποια περίπτωση κατηγορηθούν ως εθνικιστές και ελληνάρες, αποσιωπούν σε άλλα προβλήματα. Έτσι, βλέπουμε οξύμωρες συμπεριφορές. Εξεγείρονται για τους Παλαιστίνιους που οι κακοί Ισραηλινοί τους έχουν καταλάβει την πατρίδα, αλλά για την Κύπρο τσιμουδιά. Εξεγείρονται για την υπεράσπιση των μειονοτήτων στην Ελλάδα, αλλά για την μειονότητα της Βόρειας Ηπείρου που υποφέρει τσιμουδιά. Και κανείς τους δεν μιλάει για την ύπαρξη πληθυσμού στην FYROM που νιώθουν Έλληνες και καταπιέζονται εκεί. Σύμφωνα με τα όσα λένε κύκλοι από την δική μας πλευρά, οι έλληνες που ζουν στα Σκόπια και που νιώθουν Έλληνες, είναι γύρω στις 150.000. Έστω ότι είναι 15.000 και όχι 150.000. Γι’ αυτούς ποτέ δεν θα μιλήσουν όμως. Προθυμότατοι να αγωνιστούν για τους Παλαιστίνιους, προθυμότατοι και στο να λοιδορήσουν ως ελληνάρες όσους τολμήσουν πλέον να μιλήσουν για λευτεριά στην βόρεια Κύπρο. Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα πέσεις ποτέ σε κάποια τέτοια παγίδα.
Και τέλος, θα αναφερθώ στο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Καταρχήν, όταν αυτοπροσδιορίζονται οι γείτονές μας ως Μακεδόνες, μου στερούν το δικαίωμα να αποκαλούμαι εγώ Μακεδόνας. Εσύ είσαι Έλληνας μου λένε. Είμαι Πελοποννήσιος και Έλληνας δηλαδή; Ή ακόμα καλύτερα, αφού οι Κρητικοί, οι Ηπειρώτες κλπ είναι Έλληνες, είναι λογικό ότι σε λίγο θα ξεκαθαρίζουμε λέγοντας ότι ο Κρητικός είναι Κρητικός Έλληνας, ο Ηπειρώτης είναι Ηπειρώτης Έλληνας και ο Μακεδόνας (της Βόρειας Ελλάδας) αφού θα έχει απωλέσει το δικαίωμα να είναι Μακεδόνας αλλά θα λέγεται Έλληνας, τότε θα τον αποκαλούμε Έλληνα Έλληνα! Εμείς, η καρέτα καρέτα και η μονάχους μονάχους παρέα!
Επιπλέον, υπάρχει και κάτι άλλο που στο έχω υπενθυμίσει παλαιότερα. Αν για οποιοδήποτε λόγο θελήσω να αλλάξω το όνομά μου, θα υποχρεωθώ από τον νόμο να δημοσιεύσω την επιθυμία μου αυτή στον τοπικό τύπο, όπου θα διατυπώνεται η επιθυμία αλλαγής του ονόματος μου, αλλά και θα δίνεται η διορία δυο εβδομάδων ώστε εάν υπάρχουν τυχόν αντιρρήσεις να διατυπωθούν. Γιατί ο νόμος δίνει αυτήν την επιλογή; Γιατί απλούστατα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η επιθυμία κάποιου να αλλάξει το όνομά του συγκρούεται με τα συμφέροντα κάποιου άλλου. Εξάλλου, η ελευθερία του ενός τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου.
Θα σου δημιουργήσω ένα παράδειγμα που - εικονικά – θα θίξει τα συμφέροντα σου. Έστω ότι έχω διατυπώσει στο παρελθόν ότι είμαι απόγονος του παππού σου, ενώ αρκετές φορές έχω μιλήσει για διεκδίκηση μεριδίου της ακίνητης περιουσίας σου ως γνήσιο τέκνο του παππού σου. Ενώ οι γιαγιάδες και οι παππούδες (οι ιστορικοί δηλαδή) θα γνωρίζουν ότι εγώ έχω πατέρα τον Άρχοντα, εγώ θα λέω ότι είμαι τέκνο του παππού σου, άσχετα αν και ο παππούς σου 9 μήνες πριν την γέννησή μου έλειπε στον πόλεμο. Όταν πάω να αλλάξω το όνομά μου σε Ρακόπουλος Γιώργος (έστω ότι αυτό είναι το όνομα του πατέρα σου ή του προπάππου σου), φαντάζομαι ότι δεν θα είσαι και πολύ ευχαριστημένος. Επίσης, ξέρεις ότι οι γιαγιάδες και οι παππούδες αναπόφευκτα θα πεθάνουν, ο χρόνος θα περάσει, άρα σύντομα και η ιστορική αλήθεια θα κινδυνεύει. Οι γνωστοί σου που δεν θα ξέρουν ολόκληρη την αλήθεια (ή τουλάχιστον όχι την δική σου αλήθεια) μπορεί να σου λένε να μη χολοσκάς, γιατί μειονεκτώ οικονομικά και πληθυσμιακά, άρα δεν κινδυνεύεις. Εσύ όμως, θα γνωρίζεις ότι στην ιστορία, πολλές φορές γύρισε ο τροχός και «τα κατάφερε» και ο φτωχός. Και επιπλέον, υπάρχει και η υποστήριξη του αντιπάλου σου από τον παντοδύναμο συμβολαιογράφο που έχει μεγάλα συμφέροντα από αυτήν την φασαρία και που σε έχει συνηθίσει με τις ύπουλες κινήσεις του και το χώσιμο της μύτης του σε οτιδήποτε. Επειδή ο συμβολαιογράφος αυτός εκτός από παντοδύναμος είναι και καταφερτζής, αυτό σε ανησυχεί ακόμα περισσότερο. Κάπως έτσι την φαντάζομαι την ιστορία μου. Από σένα φίλε Θόδωρε, θέλω να μου απαντήσεις: Θα είχες πρόβλημα με την αλλαγή του ονόματός μου αν η ιστορία ήταν αληθινή;