VODAFONE

Η υπόθεση των υποκλοπών έφτασε στο τέλος της. Δεν βρέθηκε κανένας ένοχος και αναγκαστικά θα πάει στο αρχείο. Αφού δεν μας είπαν: «Ποιες υποκλοπές; Δεν γνωρίζουμε κάτι τέτοιο», πάλι καλά να λέτε.

Ποιος είναι καταλληλότερος για Πρωθυπουργός;

Το διάσημο ερώτημα των γκάλοπ φαίνεται να αλλάζει μορφή: «Ποιος πολιτικός είναι λιγότερο ακατάλληλος για ανηλίκους»;

Είδες δουλειά που ρίχνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι;

Η ιστορία με την ερωμένη υπάλληλο του Γ.Γ. του Υπουργείου Πολιτισμού δείχνει ατράνταχτα πόσο δουλεύουν μερικοί δημόσιοι υπάλληλοι. Γ…..νται στην δουλειά!

Τι λέει η Ιστορία:

Λίγο πριν το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης, εφαρμόστηκε η διάσημη Γκλάσνοστ, Διαφάνεια στα Ελληνικά. Ακολούθησε η κατάρρευση της χώρας. Λέτε; Μπα μην ανησυχείτε, εδώ δεν εφαρμόζεται η Διαφάνεια, μόνο εξαγγέλλεται.

Στο βιβλίο «Διατί έγινε η Επανάστασις της 21^ης Απριλίου 1967», που το εξέδωσε η Πανελλήνιος Συνομοσπονδία Εφέδρων Αξιωματικών, παρουσιάζεται ένας από τους λόγους που εγκαταστάθηκε η δικτατορία στην Ελλάδα: «Η Βουλή εχαρακτηρίζετο ως Οίκος Ανοχής». Η ανάλυση γράφει: «Διότι εκεί είχομεν καταντήσει. Αυτά ήσαν τα συστατικά του πολιτικού συστήματος και δεν τα λέγομε ημείς τώρα. Τα έλεγαν οι ίδιοι, ο ένας δια τον άλλον, ανταλλάσσοντες καπηλικάς ύβρεις, εντός και εκτός της Βουλής – την οποίαν εχαρακτήρισεν εν πλήρει απαρτία, ως «Οίκο Ανοχής» βουλευτής, φέρων τότε υπουργικόν χαρτοφυλάκιον. Ο κοινοβουλευτισμός έπασχεν από επιδημία εξαχρειώσεως και θεομπαιχτισμού. Ο δημόσιος βίος νοσούσε βαρέως και έπνιγαν τον λαόν αι αναθυμιάσεις». Πάσα ομοιότητα με το παρόν αποτελεί διαβολική σύμπτωσις, θα προσέθετα εγώ.

Έμποροι του Θανάτου.

Εύλογα και δίκαια τους κατηγορούμε για την κατάντια και τον βούρκο που ρίχνουν πολλούς νέους με την παροχή σε αυτούς εξαρτησιογόνων και θανατηφόρων ουσιών. Πολλά ακούστηκαν για το 14χρονο κοριτσάκι που πέθανε από χρήση κοκαΐνης. Αυτό που μάλλον δεν ακούστηκε πουθενά ήταν η ευθύνη που έχουν (αν έχουν) οι κηδεμόνες της μικρής. Πιθανόν να έχουν ήδη μπλεξίματα με την δικαιοσύνη (εγκατάλειψη ανηλίκου) λόγω αυτού του γεγονότος. Ίσως να είναι αθώοι, ίσως ένοχοι. Ο καθένας μπορεί να πιστέψει ό,τι θέλει. Σαφώς και το δυσκολότερο επάγγελμα είναι να είσαι γονέας, αλλά άπαξ και γίνεις γονέας, η υπευθυνότητα, η επικοινωνία και το ενδιαφέρον είναι υποχρέωσή σου. Είτε το κοριτσάκι πέθανε από υπερβολική δόση, είτε έκανε απονενοημένο διάβημα (σύμφωνα με σοβαρές φήμες) παίρνοντας τόση δόση όση χρειαζόταν για να γίνει αυτό, η ύπαρξη ή όχι της αγάπης, του ενδιαφέροντος, της υπευθυνότητας των γονέων προς το παιδί αυτό, έπαιξε καθοριστικό ρόλο.

Τι ακριβώς θέλεις για το μέλλον σου;

Εκφράστηκε ο σχεδιασμός δημιουργίας υδροηλεκτρικού σταθμού στην Αλατόπετρα Γρεβενών και σύσσωμοι οι Γρεβενιώτες, Νομαρχία και Δήμος Γρεβενών, αντέδρασαν δηλώνοντας την αντίθεσή τους στην δημιουργία αυτού του έργου. Και είναι ένα μικρό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος που, όπως λέει και ο τύπος του εργοστασίου (υδροηλεκτρικό), παράγει ηλεκτρισμό με την δύναμη του νερού και μόνο. Τόσο πολύ σέβονται τον εαυτό τους οι Γρεβενιώτες που δεν θέλουν ούτε ένα εργοστάσιο ακόμα και αν αυτό δεν μολύνει καθόλου. Δεν επιθυμούν το εργοστάσιο αυτό για να μην αλλοιώσει το φυσικό τους τοπίο! Έχουν αποφασίσει τι θέλουν για το μέλλον τους , το έχουν διαλέξει συνειδητά και αγωνίζονται γι’ αυτό. Η κατεύθυνση των Γρεβενών είναι σαφής: Βιοκαλλιέργειες και Τουρισμός.

Εμείς από την άλλη, έχουμε εργοστάσια που μας μολύνουν, παρακαλάμε να μην κλείσουν και ακόμα χειρότερα, παρακαλάμε να μας ανοίξουν και άλλα! Και από την άλλη μιλάμε για τουρισμό, ότι είναι περιοχή Natura 2000 ο τόπος μας, ότι βγήκαμε «Πρώτος αναδυόμενος αγροτουριστικός προορισμός στην Ελλάδα και μέσα στους δέκα στην Ευρώπη», και λοιπά κουραφέξαλα που ούτε οι ίδιοι δεν τα πιστεύουμε. Πώς να πορευτούμε όταν δεν ξέρουμε που βαδίζουμε;

Υ.Γ. Την Δευτέρα 28 Ιανουαρίου, κάτοικοι και φορείς του Αλμυρού και της ευρύτερης περιοχής της Μαγνησίας πραγματοποίησαν συλλαλητήριο ενάντια στην προοπτική εγκατάστασης στη ΒΙ.ΠΕ. Αλμυρού, σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύσιμο τον λιθάνθρακα. Η φωτογραφία είναι από αφίσα πρόσκλησης του κόσμου στο συλλαλητήριο.

Αναρωτιέμαι: Όλοι αυτοί στα Γρεβενά και τον Αλμυρό είναι χασομέρηδες που δεν έχουν ανάγκη από δουλειά ή ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε εμείς; Θα συμπληρώσω ο ίδιος και την απάντηση: Όταν σε βουτάνε στα σκατά, μετά από λίγο συνηθίζεις…

Για το εργοστάσιο στην Βεγόρα.

Γίνεται πολύς ντόρος για το καινούριο εργοστάσιο που θέλει να ανοίξει η εταιρεία ΤΕΡΝΑ στο Τ.Δ. Βεγόρας. Έγινε και μια συνάντηση επ’ αυτού στα γραφεία της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών με την συμμετοχή εκπροσώπων από φορείς και πολιτικά κόμματα του τόπου. Όλοι μιλήσανε και καταθέσανε την άποψή τους για το αν θέλουν ή όχι το ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο της ΤΕΡΝΑ Α.Ε. Ήταν ολοφάνερο όμως ότι, πλην του δημάρχου Φιλώτα κ. Άνθιμου Μπιτάκη, ίσως κανένας άλλος δεν ξέρει τις λεπτομέρειες της επενδυτικής πρότασης ΤΕΡΝΑ Α.Ε.

Από το βήμα αυτού του άρθρου κύριε Δήμαρχε του Φιλώτα Άνθιμε Μπιτάκη, σας προσκαλώ να στείλετε ολόκληρη την πρόταση στις εφημερίδες του τόπου μας, ώστε να γνωρίζουμε όλοι επακριβώς περί τίνος πρόκειται. Και θα σας παρακαλούσα να στείλετε επικυρωμένα από εσάς αντίγραφα, ώστε να αποφευχθεί η περίπτωση της (ίσως πιθανής) παραποίησης των εγγράφων από ανθρώπους που είναι υπέρ ή κατά του εργοστασίου, και ίσως θελήσουν με δόλιο τρόπο να επηρεάσουν τις αποφάσεις μας. Και λέω «αποφάσεις μας» γιατί για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που θα επηρεάσει όλους μας θετικά ή αρνητικά, έχουμε δικαίωμα (αν όχι υποχρέωση), να αποφασίσουμε όλοι μας και όχι δέκα μόνο άνθρωποι για το μέλλον που θέλουμε.

Το δράμα ενός χωριού.

Σε ένα χωριό έχει εμφανιστεί ρήγμα, το οποίο έχει προκαλέσει ρωγμές σε πολλά από τα 160 – 180 σπίτια του χωριού, 17 εκ των οποίων είναι πλέον σε πραγματικά επικίνδυνο σημείο να πέσουν. 200 μέτρα από το χωριό υπάρχει τεράστιο ορυχείο και η επιχείρηση που το εκμεταλλεύεται αρνείται κάθε σχέση του ρήγματος με το ορυχείο, και ας υπάρχει ο κίνδυνος τα ρήγμα αυτό να καταπιεί το χωριό. Οι κάτοικοι του χωριού αυτού όχι μόνο δεν αποζημιώνονται, αλλά ακόμα χειρότερα, οι ιδιοκτήτες των 17 ετοιμόρροπων κτιρίων υποχρεούνται να τα επισκευάσουν ή κατεδαφίσουν με ιδία έξοδα, φέροντας ποινικές ευθύνες αν δεν το κάνουν.

Οι κάτοικοι του χωριού λοιπόν, με την στήριξη του δήμου στον οποίον υπάγονται, ζητούν την μετεγκατάσταση του χωριού τους. Αναφέρουν δε, μεγάλο αριθμό θανάτων στην περιοχή τους τα τελευταία χρόνια, και παραπονιούνται για την ηχορύπανση από τα εκσκαπτικά μηχανήματα αλλά και την ρύπανση από την σκόνη του ορυχείου.

Η επιχείρηση, αρνείται να παραδεχτεί την σχέση ορυχείου – ρήγματος γιατί θα υποχρεωθεί να πληρώσει για τα έξοδα μετεγκατάστασης του χωριού. Τα έξοδα αυτά βέβαια είναι πολλά και αυτός είναι ο λόγος που η επιχείρηση ποιεί την νήσσαν στο πρόβλημα αυτό. Δεν μπορεί όμως να κερδίζει κάποιος από μια περιοχή κυριολεκτικά ξεζουμίζοντάς την, και στα προβλήματα που προκαλεί ο ίδιος απλά να σφυρίζει αδιάφορα.

Ποιο είναι αυτό το χωριό που κινδυνεύει τόσο άμεσα;

Ποια είναι αυτή η επιχείρηση με το τόσο φιλάνθρωπο πρόσωπο;

Ποιοι είναι αυτοί που τα ανέχονται όλ’ αυτά;