Η απογοήτευση του λαού ενάντια στα δυο κόμματα είναι προφανής. Η επιθυμία του κεφαλαίου να καταστεί ρυθμιστής της πολιτικής ζωής του τόπου ήταν πάντα μεγάλη και εκδηλώθηκε φανερά τις τελευταίες ημέρες με τον πρόεδρο του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων κ. Δασκαλόπουλο, ο οποίος διετύπωσε το πολιτικό μανιφέστο των Ελλήνων Βιομηχάνων. Οι βιομήχανοι της χώρας μας, έκαναν προφανή την επιθυμία τους να σώσουν την χώρα από τα χέρια των πολιτικών.
Ας εξετάσουμε αν έχουν δίκιο:
Η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή των Ελλήνων Βιομηχάνων είναι πραγματικά μνημειώδης, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά.
Η διαφυγή κεφαλαίων σε τράπεζες και off shore εταιρείες του εξωτερικού από τους βιομηχάνους της χώρας μας είναι επίσης μνημειώδεις, οπότε πάλι δεν χρειάζεται να πούμε κάτι επ’ αυτού.
Η διαφθορά στην οποία είναι βουτηγμένοι αλλά και οι μίζες με τις οποίες τάισαν τους υπαλλήλους τους (τους πολιτικούς) είναι επίσης μνημειώδεις.
Το παράδειγμα του Μπερλουσκόνι με τις νομοθετικές ρυθμίσεις παρεμπόδισης της δικαιοσύνης και τα παιδιαρίσματά του, λειτουργούν ως αρνητικό παράδειγμα για την είσοδο επιχειρηματία στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας.
Η εύρεση προσώπου από των χώρο των επιχειρηματιών είναι επίσης δύσκολη υπόθεση.
Η Γιάννα Αγγελοπούλου, ένα πρόσωπο που προωθήθηκε έντονα και επιτυχημένα με την εμπλοκή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες, κάηκε ακριβώς από αυτήν την εμπλοκή της. Οι μίζες και η ρεμούλα των Ολυμπιακών Αγώνων και η ευθύνη τους στην οικονομική καταστροφή της χώρας μας, βαραίνουν δικαίως και την ίδια.
Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, πρόεδρος του ΣΕΒ, βαρύνεται με την αποτυχία της Vivartia (της ΔΕΛΤΑ), την οποία ανέλαβε από τον πατέρα του και την πούλησε στην MIG του Βγενόπουλου αφού πρώτα την πάτωσε. Εξάλλου, η ΔΕΛΤΑ, βαρύνεται με την συμμετοχή της στο καρτέλ γάλακτος που άρμεγε όχι μόνο τις αγελάδες, αλλά ΚΑΙ τους γαλακτοπαραγωγούς ΚΑΙ τους καταναλωτές. Δικαίως δηλαδή του αποδίδεται η κατηγορία του αδίστακτου επιχειρηματία – καρχαρία.
Ο Ανδρέας Βγενόπουλος, ενώ τα είχε πάει πολύ καλά, και ενώ οι πονηριές του με την αγορά της Ολυμπιακής και την προσπάθεια συγχώνευσης με την Aegean που θα επέφερε μονοπώλιο στις αερομεταφορές στην Ελλάδα δεν τον έβλαψαν, ήρθε η πυρκαγιά στην Marfin να του βάψει τα χέρια με αίμα. Σημειωτέον, το συγκεκριμένο υποκατάστημα της Marfin δεν είχε πυρασφάλεια για λόγους συμπίεσης κόστους και είχε δοθεί εντολή «Από Πάνω» να μην φύγουν οι εργαζόμενοι ενώ ήταν γνωστό ότι θα κινδύνευαν από τα επερχόμενα επεισόδια.
Επιπλέον, οι παραγκωνισμένοι Ανδριανόπουλος, Μάνος, Μπακογιάννη, οπαδοί του ακραίου νεοφιλελεύθερισμού που μας έφτασε σε αυτό το χάλι, σίγουρα δεν είναι τα δημοφιλέστερα πρόσωπα για συμμετοχή στο νέο κόμμα που κάποιοι επιθυμούν να δημιουργήσουν.
Τέλος, όλοι αυτοί (ΣΕΒ, Μπακογιάννη, Μάνος Ανδριανόπουλος), υποστήριξαν την κατοχική είσοδο του ΔΝΤ στην Ελλάδα, που θα αποτελέσει και το ξεπούλημα της χώρας σε λίγα χρόνια.
Συμπέρασμα; Όχι μόνο δεν θα σώσουν την χώρα, αλλά είναι και αναιδείς, αφού αυτοί ευθύνονται ως επί το πλείστον για το χάλι αυτής της χώρας. Ένα τέτοιο κόμμα μπορεί να εκλεγεί στην Ελλάδα; Σαφώς και μπορεί. Η ιστορία της ανθρωπότητας έχει να επιδείξει άπειρα παραδείγματα λαών που έκαναν ανοησίες. Αναφέρω χαρακτηριστικά: Ιταλοί – Μπερλουσκόνι, Γερμανοί – Χίτλερ (βγήκε με εκλογές), Έλληνες – Καραμανλής Κώστας (ξέραμε ποιος ήταν και τον ξαναψηφίσαμε).
Θεωρίες συνομωσίας;
Ο Βγενόπουλος ήταν το ανερχόμενο αστέρι της πολιτικής, με ευρεία προβολή στα ΜΜΕ και παρουσίαζε μεγάλες πιθανότητες να μπει στην πολιτική αρένα, με αξιώσεις πρωθυπουργού στο άμεσο μέλλον.
Η φωτιά στην Marfin, που ουσιαστικά ζημίωσε το πολιτικό του μέλλον (δικαίως αφού το υποκατάστημα της Marfin που κάηκε δεν είχε πυρασφάλεια και είχε απαγορευτεί στους υπαλλήλους να φύγουν από την τράπεζα λόγω του φόβου επεισοδίων), μήπως ήταν βαλτή από κάποιους που ήθελαν να αποκλείσουν την έξοδό του στην πολιτική;
Κάτι αλλάζει σε αυτήν την χώρα!
Πόσες φορές σας έχει τύχει να ψάχνετε κάποιον αρμόδιο και να μην τον βρίσκετε πουθενά; Είτε το πιστεύετε είτε όχι λοιπόν, βρέθηκε αρμόδιος! Ο Αρμόδιος! Συγκεκριμένα, στις 11 Μαΐου, σύμφωνα με το εορτολόγιο, είναι του Μάρτυρος Αρμοδίου… Οι αρμόδιοι στην Ελλάδα, απ’ ότι φαίνεται πάντα ήταν μοναδικοί, γι’ αυτό και καθιερώθηκε τέτοια γιορτή. Υπήρξε ποτέ δεύτερος Άγιος Δημήτριος; Δεύτερος Άγιος Γεώργιος; Όχι βέβαια. Άρα καταλήγω στο εξής. Ο Αρμόδιος στην Ελλάδα, είναι τόσο σπάνιος που τον κάναμε μάρτυρα και άγιο!
Όχι άλλες βραβεύσεις.
Βράβευση 3η. Επειδή μπουχτίσαμε από βραβεύσεις χωρίς έργο, σας δείχνω την βράβευση από τον υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, ενός μεγάλου Έλληνα του οποίου το έργο είναι πραγματικά ασύλληπτο. Ο εν λόγω κύριος, κατάφερε να κάνει το σκατό του παξιμάδι, και μάλιστα σε πολλές πατενταρισμένες μορφές, όπως γλυφιτζούρι, μπισκότο, μέχρι και τσάι. Η πατενταρισμένη μορφή τσαγιού, έχει εκατομμύρια πωλήσεις στην Αργεντινή αλλά και άλλες χώρες όπου η φιλική συμμετοχή του ΔΝΤ ανέλαβε την προώθηση του προϊόντος, με αποτέλεσμα εκατομμύρια πολίτες να πίνουν τσάι στο όνομα του Χειρουργού.
